benim adım astronot!

yıldızlar çok uzak;
ama biz gideceğiz...

bu da mucize buluş!

işte aç olanı tok, savaşsız-mis gibi-pespembe bir dünya sunan müthiş icat!
(toku aç ta gösterebilir. güven olmaz bunlara! bilemiyorum. bilenler bilmeyenlere anlatsın lütfen. )

saygılar.

iktidar nedir? sorarım size dostlar.

sevimli olamayan başka bir akşamdan..

rüzgar kesildi, izmir sıcağı insanın içine işliyor. insanı eritiyor, hatta yok ediyor.

insanlarla iletişim kurma zorluğu, kuramama..
şehrin tüm pisliği insanın tepesine binmişken, kendini rahat hissetmezken(ya da hissedemezken) nasıl altından kalkabilirsin ki bu işlerin?
kendini her yandan kuşatılmış, hapsedilmiş hissederken ne anlatabilirsin ki etrafındakilere?
ümit etmeye çalışırken aslında hareket etmen için gereken şeyin ümitsizlik olduğunu fark etmen..
insan geleceğe ümitle baktığında, mutlu olduğunda neden mücadele etsin ki? hareket için gereken şey dipte olmaktır belki de, olabilecek en kötü yerde olmak. çünkü bilirsin ki daha kötüsü olamaz, ve direnmek zorunda kalırsın. başka çıkış yolunun olmadığını görürsün. ama insanlar çok mutlu, gereğinden fazla.. oynuyorlar mı yoksa gerçekten mutlular mı anlayamıyorum. belki de anlamamak işime geliyor, bilemiyorum.
dünya bu kadar güzel bir yer değil (artık!) ! mutlu değilim. aslında hiç birimiz mutlu değiliz!

aç gözünü!

sevimsiz bir akşamdan..

baş ağrısı, huzursuzluk derken saati yine kovalıyorum gündüze doğru. (görmeyen gözler zerzan'ın olsun.) birdcage dinlerken, dışardan köpeklerin sesleri karışıyor müziğe. zaten güzel olan müzik daha da bir güzelleşiyor.
Virginia Woolf'un esin kaynağı olan Britanya'nın batı Cornwall bölgesindeki deniz feneri açık artırmaya çıkarılmış, gazetede gördüm bugün. hey gidi Virginia! sen nelere kadirsin!
insan evladı şaşırmş dostlar! sapıtmış!
bu dünyanın çivisi çıkmış!